Şu navigasyon olayı beni bitirdi:D

Efendim şimdi babam dişçi sıfatını kenara bırakıp, Antalya'ya kafa dinlemeye gidiyor.
Yarın ilk uçakla hooop Antalya.
Sonra hooop İstanbul.

Bende evde öyle tek takılcam yarın ki derse gitmezsem.Gidip gitmeme ikilemini yaşıyorum.Uykuya ihtiyacım var.Uyuyamıyorum.

Navigasyona gelelim şimdi. Daha önceki blogumda psikiyatrıma gideceğimi söylemiştim.

Suat (Babamın Antalya'dan arkadaşı) beni hastaneye götürdü kontrol için.

Navigasyona adresi girdik.

Operatör sesi düşün okuyucu, öyle keskin ve net bir ses.(robot gibi)

3 metre sonra sağa dön.

İlk kavşaktan dön.On metre sonra tekrar sağa.

Dönersek yol çalışmasının ortasında bulucaz kendimizi.

Bizde yol değiştirdik.

Kadın 'tekrar hesaplıyor' diyerek aptal tariflerine başladı:D

Ama sesi o kadar komik ki anlatamam.

Sonrada ulan karı karşında 40 yıllık şöför var sen kime yol öğretiyosun dedik ve kapadık cihazı.

Tabi Suat havalarda tabi ben bilmiyecem de kim bilecek filan.

Sonra n'oluyor, kayboluyoruz.

Ardından yolu sorarak buluyoruz.

Suatın süksesi yerlerde:D

Onun gırgırını yaptık.

Aldın mı Suat:D Kapadın beni yolu nah bulursun.Sorarak benim X modelimde yolu bulur:D

Suat arabanın kapısını aç.

Suat arabadan in.

Suat 10 adım at ve merdivenlerden çık.

Suat kapıyı aç ve içeri gir

Yanına Goshenit*'i almayıda unutma.

ahgwah

Neyse girdim muayene oldum.

Kendimi iyi hissediyordum.

Mani dönemindeymişim.

Bide dsyrel diye bi ilaç kullanıyordum.Lityumu etkileyen bir ilaçmış.

Onu bıraktırdı.

(Bana dsyrel'i bipolar olduğum ortaya çıkmadan önceki psikiyatrım vermişti.)

Seroquel diye bir ilaç verdi.

Bide Lamictalin dozunu arttırdı.Citolesi maniyi azdırır diye düşürdü antidepresan olduğu için depresyon kaybolunca taşkınlık dönemi başlıyor ya ondan.

Öyle işte.