Depresif enfeksiyon.

[This is not how I want it to end]

Now that you're gone I'm trying to take it , learning to swallow the rage and I'll smile and I'll learn to pretend.

Dss ile olan bağlantım kesildikten sonra kendimi toparlayamayıp içkiye vurdum.Çevremdekilere sürekli onu anlatıp zamanımı yaşadıklarımızı düşünerek geçirdim.O olmasada anılarla onu yaşattım içimde.Herkesi ona benzetip kimseyi onun yerine koyamadım.
Ağlama krizleri.Manasızca durgunluklar.İçip dağıtmak.
Uyandığımda başka birinin evinde başka birinin yatağında olduğumun bilincine vardıktan sonra kendimi banyoya attım.Ölmek istedim o an kaybolmak yok olmak.
Engel olamadığım, ızdırabımı daha da arttıran soruları sormaktan kendimi alıkoyamadım.
Ne arıyordum orda ben, bu bana yabancı adamın yatağında ne yapıyordum?
Kokusu, teni..
Her şeyi yabancıydı bana..
Böyle bir sabahı bir daha yaşamamak için söz vermiştim oysa kendime..
Bir daha kendimi -ona benziyor diye- bir adamın kollarına atmayacaktım ben..
Aptallıktı benim yaptığım..Kocaman bir aptallık..
Ordan öylece uzaklaşmak geldi aklıma sadece..
Tek bir iz bile bırakmadan kaybolmak, buharlaşıp uçmak..
Toparlandım ve evden çıktım.
Yol boyunca ağlayarak eve geldim, duşa attım hemen kendimi..
Garip hissediyordum..
Yorgun, kirlenmiş..
Ne zaman kendime olan saygımı bu kadar yitirdim diye düşündüm..
Hatırlamıyorum..
Buz gibi suyun altında hıçkıra hıçkıra ağladım.
Ayılamadım ve anlayamadım hiç birşeyi
Defalarca keseledim kendimi..
Derimi kızartana kadar..
Kendimi keselerken vücudumdan gitmek bilmeyen illet bir lekeyle savaşıyordum sanki..
Ne kadar keselersem keseleyeyim deri aynıydı ama..
O adamın tenine değmişti bir kere..
Pişmanlık değildi hissettiğim, sadece nefret..
Ben ne zaman kendimden nefret etmeye başlamıştım ki?
Bilmiyorum.
Kurtulmaya çalışırken izlerinden daha beter ona saplandığımı farketsemde her seferinde başka birinde arıyorum onu
Basitleştiğimi bir kez daha farkediyorum.
Sığınacak bir liman aradım belkide.
Üstelik bu ilk değildi.
Ne zaman kabullenicem onsuzluğu ne zaman onu başkalarında aramaktan vazgeçicem.
Ne zaman kendimi sevmeyi öğrenicem
Kendime değer vermeyi.

'Bazen bir vücudu sarıyorum banıp parmağımı tadına bakıp, gözümü sevmeye karartıp yapamıyorum.Acı bir tad kalıyor ağzımda bazen yutup unutup, bazen tükürüyorum.
Bazen ayılıp, uyanıp bir nefesle yanımda adı yok.Sırtı var bana dönük, bükük.