13 Ocak 2010

Çöp kutusundan konteynera yolculuk.Evet işte bu benim hayatım.

13 Ocak 2010
Kolumda morluklar, içilen sakinleştiriciler ve bi kaç aşk denemesi,
senelerin harcanması..
Elimde kalansa hiç.
Acı çekiyorum.
İntihar düşüncelerim beni rahatlatıyor.
Ruhumu yukarıya çıkarmak özgür olmak bulut olup uçmak.
Kurtulmak herşeyden herkesden..

Canım acıyor.

Yanlızım.

Çevremdeki insanlar yalnızlığımı gideremiyor.
Anlamaya çalışmaları, roldan öteye geçemiyor.
Zaten herkes çok iyi oyuncu.
Canım acıyo.

Yere atmak kendimi, uzanmak caddeye, insanların ezmeleri basmaları üstüme beni hiçe sayarak..
Yuvarlanmak, sürünmek, iteklenmek, kalkıcak güç bulamamak, ve itiklenmeye devam etmek, itiklendikçe dahada yorulmak ve ölmeyi dilemek biran önce, ölüp kurtulmak..

Hiç olmak

Hiç

Anlıyomusun

Değersiz

5 para etmez olmak

Öyle davranmak ya da ..

Öyle davranarak acılarının yüklerinin sorumluluklarının kaybolacağını sanmak

Ağlamak, acının buharlaşıp suya dönüşmesi

Ağlayacak omuz bulamamak.

Birini sevmek,
ve onun sevmemesi.

Belki bi kaç uyku hapıyla uyur, uyanınca hayalde yaşamaya devam ederim,
kandırıp kendimi.

Bi ailem olsun isterdim, gerçek bi ailem.
Baba kelimesi 4 tane harfin yanyana gelmesinden ibaret sadece benim için Manevi anlamını yitirdi bu kelime.
Hayır maneviyat yoksunu değilim.
Sadece baba dedim ve yoktu.
İçi boş kaldı o yüzden.
Dolduramadım güzel pamuk şekerlerle ya da anlatılan masallarla
Parklarda el ele dolaşmalarım yoktu bu kelimede.
Geçmişi olmayan boş 4 harf benim babam.
Aslında kapısını çaldım.
EVET yaptım bunu
Ama açmadı kilitli kapılar arasından baktı bana, belkide korktu benden,
Sevgi göstermekten..
Baba ben geldim
Kızın!
Yapma bunu
Arana koyduğun o sınırı aç
Aç şu lanet olası kalbinin kilitlerini dedim.
Yapmadı.
Umudu kestim.
O kapıların ardında düşündü kendini sorguladı.
Sonra açtı kapılarını beni aradı bak ben geldim baban dedi.
Ama bu sefer ben yoktum.
Temelleri atılmamış bir binaya kat örülmezdi.
Çok geç dedim.
Zamanında yapmalıydın artık törpüledim kazıdım o
Babaya aç duygularımı.
Yapmasaydım ölürdüm katlanamazdım ki!!
Senleyken aslında sensiz geçen zamanlarımda yaptım bunu.
Seni aradım ama sen yoktun
Sensizliğin canımı acıtmasından yorulduğum için yaptım bunu kaldıramadım artık.
Şimdi içimde içi boş 4 harf var.
Yerini senin bile dolduramayacağın,
sen varsın Baba.

13 Adet Geveze:

soloman dedi ki...

ölümün bi kurtulus olacağını bilip bunun intahar gibi kolay zannettigin bi yolla yapabilecğini düşünüyor olman sadece bi çıkışının olduğunu bilmek rahatlatıyor belki de seni . Ama intiharin o kadar kolay olmadığını öğrendiğinde eminim Daha farklı olacaktır hayatın .

goѕнєnιt dedi ki...

Başarısız bi intihar girişimim var,
benim daha çok acı çekmemi isteyenler tarafından engellenen.

soloman dedi ki...

Bak o kadar da kolay deilmiş intihar etmek ve çözüm yolu da intihar deil .

2 seçenegin var hayatinla ilgili ikisi de belirsizlikle dolu.

1. ölüp gitmek nereye bile gittigin belli olmayan bi yere gitmek belki çok daha acı çekecegin bi yer belki çok daha mutlu olabilecegin bi yer.

2. yaşamak onu da bilmiyorsun nasil olacagini daha mı acı çekeceksin yoksa daha mi mutlu olacaksin .
Ölmekle yaşamak arasinda "bence" tek bi fark var birinde gerçekten deger verdigin insanlar yok gerçekten sevdigin seni seven seni sen oldugun için seven ve yanında olmanı isteyen arkadaşlarin var . Başka da hiçbir fark yok ölmekle yaşamak arasinda. İkisinde de alacagın risk eşit.

Belki yaşama koşullarınızdan farklı oldugunu düşüneceksindir ama bence yaşamayi seçip bu hayatta neler olabilecegini görmek daha mantıklı zira eninde sonunda ölüp gidicez zaten oraya gitmek için erken davranmanin bi anlami yok . Eninde sonunda gidicegimiz bir yer için hayatta neler görecegimizi kaçırmak saçma olmaz mı sence de. hayatın heyecanlı yanı bizi bekliyor.

goѕнєnιt dedi ki...

ruhum bir olayı daha kaldıramayacak kadar yorgun

soloman dedi ki...

Bırak ruhun pes etsin sen deil. Bırak nereye gidicegini gör. Hayatta beklemeye deger o kadar çok şey varki.

goѕнєnιt dedi ki...

bıraktım kendimi attım yere tekme yiyip duruyorum hayattan, sürükleniyorum. pes ettim. mars oldum.kabullendim yenilgiyi.
yoruldum.
halsizim.
kimyasallarla yaşamaktan sıkıldım.
uyuşmadan hayatı kaldıramıyorum.
bitkisel hayat benimki

soloman dedi ki...

peki hayata tekme atmak için ne yapıyorsun?

mesela ben birinin hayatina tekme atmasi için altaki dogrulama kodunu yazıyorum sürekli.ona yardim edevilmek için

goѕнєnιt dedi ki...

çabaladım
olmadı
yapamadım
çok yoruldum
pes etme aşamasındayım.
tekme atıcak gücüm yok
denedim ama ıskaladım.tüm enerjimi o atışta harcadım.
artık halsizim.

soloman dedi ki...

tekme atmaktan daha az yoran nedir biliyormusun sana gelen tekmelerden uzak durmak. Kaç git uzak dur herşeyden yaşadıgın çevreden yapmak istemedigin şeylerden. Köfteciye git.
(köfteci meselesini anlamadiysan mailine bir bak :) )

goѕнєnιt dedi ki...

hayatın akışına bırakınca kendimi, öz saygımı yitirince, istemediğim şeyler yapmak, çünkü direnmemek.Ben buyum benim kararlarım bu dememek.
sürüklendiğim yere göre şekilleniyorum ben.
itraz etmiyorum
çabalamıyorum
kabulleniyorum
aslında olmak istemediğim bi insan oluyorum
direnmekten vazgeçiyorum
değer yargılarımı kaldırıyorum öz saygımı yitiriyorum.
hayatın piyonlarından biri oluyorum yorulunca..
işte kendinden vazgeçmiş bi insan profili.
Tanıştığıma memnun oldum soloman

VodviL dedi ki...

goshenitcikim sen hep tekrara düşüyorsun yahu bırak ölüm ölüm ölüm aaa.

soloman dedi ki...

bende memnun oldum biraz geç okudum ama olsun senin hayatında şekillenmesini umdugum köfteciyle bi an önce tanışman ümidiyle iyi köfteler.

Adsız dedi ki...

Bir bataklık gibi düşündükçe batıcaksın yapman gereken farklı bir bakış açısıyla olayları değerlendirmek ve eski yaşanmışlıkları müsfette defterine ayırarak düzgün ve yeni bir hayat defteri tutman lazım ama geçmişinden ayrılmak istemiyorsun...