Psikiyatrıma gittim.
Mani ilacımı düzensiz kullandığımı söyledim.
İnatla düzenli kullanmam konusunda ısrar etti.
Lamictal'i değiştirdi yerine Depakin verdi.
Ben lamictale alışmıştım ama, alıştığım şeyleri bırakmak bana zor geliyor.
Onunla kötü zamanlarımı paylaştım.
O ağlamalarımı, bağırışlarımı dinledi.
O aşırılıklarımı dizginledi.
O gülüşlerimi minimize etti.
Her ne kadar düzensiz kullansamda o benim yanımdaydı.
Şimdi başka bir ilacı daha benimseme seansı yapıcam bugün kendime.
Lamictal'i bırakmak onunla yaşadığım zamanları bırakmak gibi gelip, geçmişe sahip çıkma dürtümü körüklese de, geçmişimi unutmadım.Unut dediler, unut ki acın hafiflesin.Ama onlara, unutursam ben olamayacağımı söyledim.Beni ben yapan geçmişimdi çünkü..
Doğrularım ve yanlışlarımla yaptıklarımdır bugünümü oluşturan dedim.Unutamam çünkü geçmişim, yapıtımın temellerini oluşturuyor, yaşadığım her gün, dünüme bir tuğla ekleyip, yarınımdan çalıyorum.Ve ben geçmişimi silersem temellerimi yıkmış olurum...
Oyunun sonuna geldiğimde eklenecek tuğla kalmayacak ve eser tamamlanmış olacak.
(Hayatı bir inşaat işçisinin gözüyle tasvirlemek bu olsa gerek.Reenkarnedeki eşim inşaat işçisimiydi acaba benim:D)
Ben bir şeyleri unutmak değil, olduğu gibi kabullenmek istiyorum.Nokta
Mani ilacımı düzensiz kullandığımı söyledim.
İnatla düzenli kullanmam konusunda ısrar etti.
Lamictal'i değiştirdi yerine Depakin verdi.
Ben lamictale alışmıştım ama, alıştığım şeyleri bırakmak bana zor geliyor.
Onunla kötü zamanlarımı paylaştım.
O ağlamalarımı, bağırışlarımı dinledi.
O aşırılıklarımı dizginledi.
O gülüşlerimi minimize etti.
Her ne kadar düzensiz kullansamda o benim yanımdaydı.
Şimdi başka bir ilacı daha benimseme seansı yapıcam bugün kendime.
Lamictal'i bırakmak onunla yaşadığım zamanları bırakmak gibi gelip, geçmişe sahip çıkma dürtümü körüklese de, geçmişimi unutmadım.Unut dediler, unut ki acın hafiflesin.Ama onlara, unutursam ben olamayacağımı söyledim.Beni ben yapan geçmişimdi çünkü..
Doğrularım ve yanlışlarımla yaptıklarımdır bugünümü oluşturan dedim.Unutamam çünkü geçmişim, yapıtımın temellerini oluşturuyor, yaşadığım her gün, dünüme bir tuğla ekleyip, yarınımdan çalıyorum.Ve ben geçmişimi silersem temellerimi yıkmış olurum...
Oyunun sonuna geldiğimde eklenecek tuğla kalmayacak ve eser tamamlanmış olacak.
(Hayatı bir inşaat işçisinin gözüyle tasvirlemek bu olsa gerek.Reenkarnedeki eşim inşaat işçisimiydi acaba benim:D)
Ben bir şeyleri unutmak değil, olduğu gibi kabullenmek istiyorum.Nokta
0 Adet Geveze:
Yorum Gönder